Veel bierdrinkers denken dat een abdijbier ook een trappistenbier is, maar dat is onjuist. Andersom klopt het wel. Alle trappistenbieren zijn abdijbieren maar niet alle abdijbieren zijn trappistenbieren. Maar wat houdt een trappistenbier precies in? Trappistenbier associëren veel mensen met kwaliteit. Klopt dit inderdaad? En wat is het dan met abdijbier? In deze blog leggen we het uit.
De volgende onderdelen komen in deze blog naar voren:
Wereldwijd zijn er heel veel abdijen te vinden. Abdijbieren hebben een verbinding met de kloostergemeenschap dat woont in de abdij. Vroeger werd er binnen de abdijen vaak bier gebrouwen en daarnaast ook vele andere ambachten uitgeoefend zoals het maken van brood en kaas. Hiermee hielp het klooster de echt arme mensen en voorzag hen in moeilijke tijden van de eerste levensbehoeften.
In veel horeca wordt een abdijbier of zelfs een speciaalbier soms een trappistenbier genoemd. Dit staat in de beleving van mensen dan voor een volmondig, bijzonder speciaalbier. Er zijn echter slechts 11 trappistenbrouwerijen ter wereld die gezamenlijk enkele tientallen trappistenbieren brouwen. In Nederland hebben we twee trappistenbrouwerijen met de bieren Zundert en La Trappe. In België zijn dat Westvleteren, Orval, Rochefort, Westmalle, Chimay en Achel. De Oostenrijkse abdij Stift Engelszell brouwt sinds enkele jaren de bieren Benno, Gregorius en Nivard en sinds vorig jaar zorgt de Amerikaanse trappistenbrouwerij Spencer voor het gelijknamige bier Spencer. Recentelijk is hier Tre Fontane uit Italië aan toegevoegd.
En de abdij Mont des Cats dan? Hoor ik je denken. Zij hebben inderdaad ook een bier. Echter dit bier wordt niet binnen de muren van de abdij gebrouwen waardoor het geen officieel trappistenbier mag worden genoemd! Dit laatste is direct één van de voorwaarden wanneer een bier een erkend trappistenbier is.
De kloosters documenteerden al hun bierrecepten en ervaringen tijdens het bierbrouwen. Door de eeuwen heen is daarvan binnen de abdijen veel bewaard gebleven. De trappisten waren de kenniscentra voor ambachten, landbouw en veeteelt. Dit kwam doordat een van de regels van Benedictus voorschreef dat de abdij in hun eigen kleding, voedsel en drank moest voorzien.